شهریار آهوی زیبا

آآآآآآآخ مامانی بالاخره این هفته سخت تموم شد و تو حالت خوب شد . این هفته واسه من وبابا و بقیه خانواده هفته تموم نشدنی وسختی بود . روز به روز حالت بدتر و ضعیف تر می شدی و اسهال و استفراغ و تب داشتی تا حدی که 2 بار توی دو روز پشت سر هم رفتی زیر سرم . توی تموم مدتی که توی درمانگاه بودی فکر می کردم این لحظه ها تموم نمیشه . هر لحظه هزار لحظه می گذشت ... عمه رقیه و عمه محبوبه هم اومدن که وقتی تو بی آرومی می کردی سرگرمت کنن . محبتشون رو هیچ وقت فراموش نکن من هم فراموش نمی کنم . خلاصه روز شنبه دیدیم دندون نیش شما اومد بیرون.  هر چند که پزشک های مهربون می گفتن این حال خراب شما به خاطر ویروس بوده نه دندون در آوردن !!! ولی از فردای اون روز حال بهتر شد . خیلی خیلی ضعیف شدی و لاغر . هنوز هم درست غذا نمی خوری . ولی من هزار بار خدا رو شکر می کنم که باز هم سر پا شدی و شیطونی هاتو از سر گرفتی . عاشقتم مامانی . امیدوارم دیگه هیچ وقت توی این حال نبینمت . فردا هم قراره بریم پیش امام رضا و ازش تشکر کنیم آخه بابا محسن از امام رضا خواسته که زود زود حالت خوب بشه تا تو رو ببره پابوس امام . من و بابا خیلی دوستت داریم عزیز دلم . هوارتا بوووووس